Κι ας είμαι το μοναδικό Ελληνικό blog... πόνεσα όταν άκουσα πως σκοτώθηκε και τι οικογένεια αφήνει πίσω του, αλλά δεν θα γράψω για την επαναστατικότητα του ούτε για την αγαθότητα του, γιατί απλώς δεν υφίστανται τέτοια. Δεν αντιλέγω ότι η μέχρι τώρα πορεία του και το άδοξο τέλος του απαιτούν σεβασμό, αλλά, sorry, δεν θα πάω κι εγώ με τους blogoπανήγυρες που τον αποθεώνουν. Ούτε τώρα ξύπνησα και θυμήθηκα ότι η Σέχτα σκοτώνει αδιακρίτως αθώους ανθρώπους και το indymedia αποτελείται από αμούστακα παιδάκια που χθες ανακάλυψαν πως παίζεται η μαλακία (σε λίγο πιθανόν να κάνουν και τη πρώτη εξόρμυση για τσόντες στο ιντερνετ).
Για να γίνω πιο συγκεκριμένος, δεν θυμάμαι να έτρεφα ποτέ ιδιαίτερη εκτίμηση στο δημοσιογραφικό team του Τριανταφυλλόπουλου ούτε του Αναστασιάδη. Δεν έχω καμία όρεξη ν'αρχίσω να σας εξηγώ πόσο αντιπαθώ αυτούς τους δύο όσο κανέναν στην Ελληνική τηλεόραση, επομένως ας τους αφήσουμε εκεί. Το γεγονός ότι ο Σωκράτης Γκιόλιας δούλεψε δίπλα τους αρκεί για να τον κατατάξω στην κατηγορία των δημοσιογράφων που αντιπαθώ. Δεν ξέρω γιατί τα τσούγκρισε με το Μάκη, πάντως σίγουρα όχι για λόγους ηθικής, και πιθανότερα για λόγους διακανονισμού.
Ερώτηση: σκότωσαν τον Γκιόλια και ο Μάκης παραμένει ζωντανός;
σκατά στους τρομοκράτες!
Ούτε πρόκειται να εκθειάσω το troktiko σαν να πρόκειται για κορυφαίο blog. Για την ακρίβεια, είναι η ντροπή των blogs. Υποβιβάζει το διαδίκτυο και μόνο που υπάρχει. Είναι ένας απίθανος αχταρμάς άχρηστων και παραπλανητικών ειδήσεων με περικεφαλαία:
Το τρωκτικό
Το troktiko είναι άλλο ένα μέσο για να μαθαίνουμε οι Έλληνες ότι ο μπαμπάς της Λίνζη Λόχαν κατούρησε στο πάρκο, ή πόσο γέρασε η Ελίζαμπεθ Τέιλορ. Σκατά κι απόσκατα! Συνήθης τακτική του είναι να μας δείχνει στη λίστα αναρτήσεων τον μπαμπά της Λόχαν να κατουράει στο πάρκο ή ένα πορτραίτο της Τέιλορ, με καλυμμένο το πρόσωπο. Αφού πατήσεις το σύνδεσμο για να ανοίξει η ανάρτηση βλέπεις σε ποιον αναφέρεται και αισθάνεσαι μαλάκας και μόνο που βρίσκεσσαι στην ιστοσελίδα in the first place.
Ξέρω κι εγώ να κάνω τέτοια:
Τι κάνει το υποφαινόμενο ζευγάρι δεξιά από το όριο της φωτογραφίας;
Απάντηση:
Το πρωκτικό
Blogging επιπέδου... :)
Πέρα από την κριτική όμως, πρέπει να ειπωθούν και κάποια άλλα πράγματα. Δεν μπορώ να κλείσω χωρίς να στείλω μερικά respect. Ο άνθρωπος αυτός μου δίνει την εντύπωση πως ήταν εργατικός και μεθοδικός, πως αγαπούσε τη δουλειά του. Δεν είναι τυχαίο πως τον πήραν κοντά του βαριά ονόματα της τηλεόρασης Δεν ήταν τυχαίο ότι διηύθυνε μεγάλο ραδιοφωνικό σταθμό. Όσο κι αν αντιπαθούσα το blog του δεν μπορώ να μην αναγνωρίσω πως κατάφερε να το φτάσει πρώτο στην Ελλάδα σε επισκεψιμότητα, αφήνοντας πίσω του επαγγελματικές ιστοσελίδες όπως το in.gr, δίνοντας την ευκαιρία σε χιλιάδες κόσμο να μπαίνει κάθε μέρα και ν'αφήνει τα δικά του μηνύματα.
Όταν τα παιδιά του μεγαλώσουν μια μέρα και μάθουν τι έκανε ο μπαμπάς και γιατί τον σκότωσαν εν ψυχρώ, είναι αδύνατο να μη νιώσουν περηφάνια γι αυτόν, μέσα στην οργή που θα τα κατακλύζει.
Όσο γι αυτούς που τώρα θυμήθηκαν ότι η Σέχτα χτυπάει τυφλά. Ένα έχω να σας πω:
Δεν γίνεται τη μια να αναλύετε τα πεπραγμένα της Σέχτας από ιδεολογικής σκοπιάς και όταν χτυπάνε ένα πρόσωπο που εσείς θεωρείτε πιο οικείο να αραδιαζετε ότι "χτυπάνε επαναστάτες" κλπ. Μαφία ήταν τότε, μαφία παραμένει. Δεν το'χει σε τίποτα να χτυπήσει αύριο τη μεγαλύτερη τρελάρα της Ελληνικής κοινωνίας, τη Λιάνα Κανέλλη, κι ας έχει δικαιολογήσει τα μισά τρομοκρατικά χτυπήματα της χώρας από το '74.
Και σας προειδοποιώ, ότι αν χτυπήσουν και τη δικιά της πόρτα δεν θα βγω εγώ μετά να την αγιοποιήσω...
Γι'αυτό μη με χαλάς
Γιούσεφ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου