Τα μικρά και μεγάλα λάθη της κας Μπακογίαννη

Η μάχη για τη Προεδρία στη Νέα Δημοκρατία και οι τακτικές των δύο υποψηφίων φαίνεται οτι κρύβουν μαθήματα για μέλλοντικούς υποψηφίους. Οι τάσεις όπως διαγράφονται από τις εβδομαδιαίες δημοσκοπήσεις, καθώς και το μεγάλο ρεύμα του Αντώνη Σαμαρά είναι ενδεικτικά της απήχησής του στην κοινωνία . Από την άλλη πλευρά, ευλόγως πολλοί θα αναρωτιούνται ποιές ήταν οι συγκυρίες οι οποίες έφεραν την υπεροχή Σαμαρά. Σήμερα, ανεξάρτητα του τελικού αποτελέσματος, είναι ξεκάθαρο ότι όχι μόνο ο Αντ. Σαμαράς έκανε σωστές κινήσεις στην προεκλογική του εκστρατεία, αλλα και ότι η κα Μπακογιάννη έκανε λάθη. Αυτά τα λάθη πρέπει να εξετάσουμε.

Το πρώτο μεγάλο τακτικό λάθος ήταν οι 1000 υπογραφές συνέδρων που συνόδεψαν την δήλωση υποψηφιότητας της κας Μπακογιάννη. Ο λόγος που καταλογιζεται ως λάθος είναι διότι εξελήφθησαν ως προκλητικές και είχαν ως αποτέλεσμα να συσπειρώσουν τα απέναντι στρατόπεδα. Επιπλέον, το γεγονός ότι οι 1000 αυτές υπογραφές κατατέθηκαν ήδη δέκα μέρες μετά τις εκλογές δημιούργησαν υποψίες οτι η κα Μπακογιάννη ξεκίνησε τη συλλογή υπογραφών ήδη πριν από την παραίτηση του Κων. Καραμανλή, ζημιώνοντας έτσι την ενότητα της παράταξης.

Δέυτερον, συχνά χρεώνεται στην κα Μπακογιάννη το ότι φάνηκε επιφυλακτική ως προς το ενδεχόμενο η βάση του κόμματος να εκλέξει τον επόμενο Πρόεδρο. Η άποψη αυτή βασίστηκε στη δική της φράση ‘δεν είναι κουρελόχαρτο το καταστατικό’, αλλά και στη εμμονή του κου Μειμεράκη να υποστηρίζει ότι ‘τα καταστατικά αποφασιζονται σε περιόδους ηρεμίας, για να εφαρμόζονται σε περιόδους κρίσεων’. Και οι δύο αυτές απόψεις παραγνώρισαν το γεγονός οτι το καταστατικό, κουρελόχαρτο μεν δεν ήταν, αλλα θεωρείτω από την πλεοψηφία της βάσης ως ξεπερασμένο.

Δεν ήταν όμως, κατα την άποψή μου τόσο αυτή η κίνηση που χρεώνεται ως λάθος στην κα Μπακογιάννη, όσο η θέση της να εκλεγεί ο Πρόεδρος απο το Συνέδριο και αργότερα ο ίδιος να δρομολογήσει διαδικασίες για την εκλογή από τη βάση. Η θέση αυτή δήλωνε με τον πιο εμφανή τρόπο ότι η ίδια ήθελε να υπερσκελίσει την αμερόληπτη έκφανση της βάσης της Νέας Δημοκρατίας, οργανώνοντας ένα συνέδριο υπό τον έλεγχο της, αφού ο μηχανισμός της την έχει ήδη φέρει στην αρχηγία του κόμματος. Ο Αντώνης Σαμαράς αντέκρουσε τη προσπάθεια της αυτη με τη φράση του ‘φοβάμαι ότι έτσι από τους περισσότερους, θα πάμε στους λιγότερους’.

Τρίτον, ο τρόπος με τον οποίο κάλυψε την άκομψη επίθεση του κου Μειμαράκη στο Συνέδριο για τη διαδικασία εκλογής διμηούργησε υπόνιες ότι ο τελευταίος τέλεσε μια τέτοια πράξη κατ’εντολή της κας Μπακογίαννη. Η επίθεση αυτή, σε μια χρονικά λάθος στιγμή (όταν δηλαδή αποφασιζόταν η διαδικασία εκλογής του Προέδρου) άφησε κακή γεύση στο κοινό της Νέας Δημοκρατίας και επιπλέον συσπήρωσε ακόμα περισσότερο το στρατόπεδο του Αντ. Σαμαρά.

Τέταρτον, η απουσία πολιτικού λόγου. Η κα Μπακογιάννη έδειξε απο την αρχη οτι θα περιοριζόταν σε κυβερνητικές θέσεις και αγνόησε ότι οι ψηφοφόροι στις εσωκομματικές και εθνικές εκλογές δεν ψηφίζουν πάντα με τα ίδια κριτίρια. Το γεγονός αυτό άφησε ένα ξεκάθαρο κενό το οποίο ο Αντ. Σαμαράς κάλυψε επιτυχώς, έτσι θέτοντας τους όρους της συζήτησης (κοινωνικός φιλελευθερισμός/ιδεολογία ΝΔ/παραδοσιακοί ψηφοφόροι) και δημιουργώντας μια ξεκάθαρη δυναμική υπερ του.

Πέμπτον, το μεγαλύτερο λάθος της κας Μπακογιάννη ήταν η εμμονή της να θυμίζει το 93 ως απάντηση σε ότι έκανε ή έλεγε ο κος Σαμαράς. Οι αναφορές αυτές γίνοντας είτε από την ίδια τη κα Μπακογιάννη, είτε από το στενό της κύκλο. Η εμμονή αυτή έκανε, κατάρχάς, το επιχείρημα αυτό να ξεθωριάσει γρήγορα στα αυτιά των ψηφοφόρων. Δεύτερον, αγνόησε η κα Μπακογιάννη και το επιτελείο της ότι, μετά από μια τόσο βαριά ήττα όπως αυτή της 4ης Οκτωβρίου, λιγο ενδιαφέρει τη βάση της Νέας Δημοκρατίας το τι έκανε ο Αντ. Σαμαράς το 93, εφόσον σήμερα μπορεί και πάλι να εμπνέυσει το σεβασμό των ψηφοφόρων και πάλι. Εν ολίγοις, η κα Μπακογίαννη πλήρωσε την ανυπομονισία της να γίνουν εκλογές όσο το δυνατόν συντομότερα και με οποιοδήποτε τίμημα.

Το αν τα λάθη αυτά θα αποβούν μοιραία, θα αποδειχθεί την επομένη των εκλογών. Ως τότε, καλό είναι να γίνουν μάθημα και στους υποψηφίους του μέλλοντος.

Ευχαριστώ
Ο γνώριμός σας Unionist